شعر

جهاني رو تصور كن، پُـر از لبخند و آزادي/لبالب از گل و بوسه، پر از تكرار آبادي

گلي آورده ام
به جاي گلوله ات
اين بار
تفنگ ت را زمين بگذار...

دلنوشته ها
(نجوا رستگار)

* تكه آخر، برگرفته از آهنگي كه محمدرضا شجريان خوانده بود.

* عنوان برگرفته از شعر يغما گلرويي است كه سياوش قميشي خوب ميخواندش:
جهــاني رو تصـور كن، بـدون نفـرت و بـاروت ... بـدونِ ظلـم خودكامه، بـدونِ وحشت و تـابـوت
جهــاني رو تصـور كن، پُـر از لبخنــد و آزادي ...... لبـالب از گل و بـوسه، پُـر از تكـرار آبــادي
...
تصور كن جهاني رو، كه توش زندان يه افسانه ‌س ... تمام جنگ‌هاي دنيـا، شدن مشمول آتـش‌ بس...

* نيمه شعبان سال 88، شعر يغما گلرويي را براي ميلاد صاحب الزمان، آوردم اينجا...آنچه مرا وعده داده اند از ظهور، شايد چيزي شبيه همين است، يا اميد چيزي شبيه اين را دارم...

به اين جمعه خوشبين تر از قبلم...

 از عمق جاده هاي دور / از جاده هاي سوت و كور

يكي مياد پا بذاره / رو لحظه هاي بي عبور

خدا كنه يه روز بياي / فصل شبانه سر بشه

شيشه عمر ديو شب / بشكنه و سحر بشه

***********************

خدا كنه يه روز بياي / به شوق من سفر كني

عاشق سر به راهتو / دوباره در به در كني

                                                                                                                                                        دلنوشته ها

خاصه رقصي كه در آن دست نگاري گيرند

نقدها را بود آيا كه عياري گيرند          تا همه صومعه داران پي كاري گيرند
مصلحت ديد من آن است كه ياران همه كار          بگذارند و خم طره ياري گيرند
خوش گرفتند حريفان سر زلف ساقي          گر فلكشان بگذارد كه قراري گيرند
قوت بازوي پرهيز به خوبان مفروش          كه در اين خيل حصاري به سواري گيرند
يا رب اين بچه تركان چه دليرند به خون          كه به تير مژه هر لحظه شكاري گيرند
رقص بر شعر تر و ناله ني خوش باشد          خاصه رقصي كه در آن دست نگاري گيرند
حافظ ابناي زمان را غم مسكينان نيست          زين ميان گر بتوان به كه كناري گيرند


حافظ

ميارم ماهُ تو خونه

كوه رو ميذارم رو دوشم
رختِ هر جنگ رو مي‏پوشم
موجُ از دريا مي‏گيرم
شيرۀ سنگو مي دوشم

ميارم ماهُ تو خونه
مي‏گيرم بادُ نشونه
همـۀ خاكِ زمين رو
مي‏شمارم دونه به دونه

اگه چشمات بگن؛ آره
هيچ كدوم كاري نداره

اگه چشمات بگن؛ آره
هيچ كدوم كاري نداره...

دنيا رو كولم مي گيرم
روزي صد دفعه مي ميرم
مي كنَم ستاره ها رو
جلوي چشات مي گيرم

چشات حرمت زمينه
يه قشنگ نازنينه
  تو اگه مي خواي نذارم
هيچ كسي تو رو ببينه

اگه چشمات بگن؛ آره
هيچ كدوم كاري نداره
اگه چشمات بگن؛ آره
هيچ كدوم كاري نداره 

چشم ماهُ در ميارم
يه نبردبون ميارم
عكس چشمتو مي گيرم
جاي چشم اون ميزارم

آفتابُ برش مي دارم
واسه چشمات در ميذارم 
از چشام آينه مي سازم
با خودم برات ميارم

اگه چشمات بگن؛ آره
هيچ كدوم كاري نداره
اگه چشمات بگن؛ آره
هيچ كدوم كاري نداره

ايرج جنتي عطايي

آهنگِ "اجازه"ِ داريوش

كي فكرشو مي‏كرد؟

دستت تو دست ِ من، هم پاي ِ هم رفتن
با هم خطر كردن، كي فكرشو مي‏كرد؟
 
نزديك و هم پرسه، شبي كه بي ترسه
من، تو، خدا، هر سه، كي فكرشو مي‏كرد؟

كي فكرشو مي كرد؟! عاقبت ِ كارو
بعد از يه عمر حسرت، اين همه ديدارو
 
كي فكرشو مي كرد؟! آخر ِ اين راهو
پلنگ ِ ناباور، تو بستر ِ ماهو
 
من عاشقت بودم، تموم اين سال‏ها
از اولين ديدار، تا به همين حالا
 
من عاشقت بودم، از متن ِ پروانه
از اولين فصل ِ نگاه ِ دزدانه
 
حالا تو اين جايي، اين كار ِ تقديره
مي دوني كه قلبم، دور از تو مي ميره
 
حالا تو بعد از اون دوران اشك و درد
كنار من هستي، كي فكرشو مي كرد؟

يغما گلرويي

براي شنيدن با صداي رضا يزداني

* ممنون ميشم نظرتون راجع به اين عكس هم بگيد. در صفحه اصلى با اين تصوير همراه شده.

آخرین مطالب ارسالی

ادبيات جهان محو جمالت شده چون...

دستم نمي رسد كه در آغوش گيرمت

من ز جهان بريده ام!

بيا كه مرا با تو ماجرايي هست...

هاي باران!

شب كه اينقدر نبايد به درازا بكشد!

نگير از اين دل ديوانه، ابر و باران را

توئي آن شعر دل انگيز و بلند!

گاهي به نگاهي شده يك پنجره وا كن

چاي با تو مي چسبد فقط...