شعر

حواله به آسمان...

در نا كجا، پيدا آباد ِشهري ..!

كه دليل افتاب ..
را بر خاك مي برند…

نا پيدا، كجا آباديست .. !!

كه فرشتگان
خاكش را به سرمه مي برند…

دلنوشته ها....
م.ب (فروردين ۸۸ )

ادامهـ مطلبـ
| ۱ آذر ۱۳۹۴ | ۰۳:۲۵:۱۱ | مدير سايت
،

ما نيز در رقص آوريم آن سرو سيم اندام را

بـرخـيـز تـا يـك سـو نهيم اين دلق ازرق فام را          بـر بـاد قـلـاشـي دهـيـم ايـن شـرك تقوا نام را
هـر سـاعـت از نـو قـبله‌اي با بت پرستي مي‌رود          تـوحـيـد بـر مـا عـرضـه كن تا بشكنيم اصنام را
مـي بـا جـوانـان خـوردنـم بـاري تـمـنا مي‌كند          تـا كـودكـان در پـي فـتـنـد اين پير دردآشام را
از مـايـه بـيـچـارگـي قـطـمـيـر مـردم مـي‌شود          مـاخـولـيـاي مـهـتـري سـگ مـي‌كـنـد بلعام را
زيـن تـنـگـنـاي خـلوتم خاطر به صحرا مي‌كشد          كـز بـوسـتـان بـاد سـحر خوش مي‌دهد پيغام را
غـافـل مـبـاش ار عـاقلي درياب اگر صاحب دلي          بـاشـد كـه نـتـوان يـافـتـن ديـگـر چنين ايام را
جـايـي كـه سـرو بوستان با پاي چوبين مي‌چمد          مـا نـيـز در رقـص آوريـم آن سـرو سيم اندام را
دلـبـنـدم آن پـيمان گسل منظور چشم آرام دل          نـي نـي دلـارامـش مـخـوان كز دل ببرد آرام را
دنيا و دين و صبر و عقل از من برفت اندر غمش          جـايـي كـه سـلـطان خيمه زد غوغا نماند عام را
بـاران اشـكـم مـي‌رود وز ابـرم آتـش مـي‌جـهـد          با پختگان گوي اين سخن سوزش نباشد خام را
سعدي ملامت نشنود ور جان در اين سر مي‌رود          صـوفـي گـران جـانـي بـبـر سـاقـي بياور جام را

ادامهـ مطلبـ
| ۱ آذر ۱۳۹۴ | ۰۳:۲۵:۱۱ | مدير سايت
،

از اين‌روست كه...

براي چيدن گل سرخ، نه ارّه بياور، نه تبر !

سرانگشت ساده‌ي همان ستاره‌ي بي‌آسمانم ... بس ،
تا هر بهار به بدرقه‌ي فروردين ،
هزار پاييز پريشان را گريه كنم .

- هم از اين‌روست كه خويشتن را دوست مي‌دارم .

براي كُشتن من، نه كوه و نه واژه ،
اشاره‌ي خاموش نگاهي نابهنگامم ... بس .
تا معني از گل سرخ بگيرم و شاعر شوم .

- هم از اين روست كه ترا دوست مي‌دارم .

براي مُرده‌ي من، نه اندوه آسمان و نه گور زمين ،
تنها كابوس بي‌بوسهْ‌رفتنِ مرا از گفتگوي گهواره بگير.
من پنجه‌ي پندار بر ديدگان دريا كشيده‌‌ام

پس شكوفه‌كن اي نارون، ‌اي چراغ، اي واژه !
اين‌جا پروانه و پري به رويا‌ي مزمور ماه ،
دريچه‌اي براي دل من آورده‌اند .

- هم از اين روست كه جهان را دوست مي‌دارم .