شعر

ماهي تنگم و در حسرت دريا ماندم...‏‏

آرام و صبور و بي صدا؛ ماهيها
دلتنگِ حصارِ تُنگ‏ها؛ ماهيها

با خاطره مبهم دريا دلخوش
در جاري اشك خود رها؛ ماهيها...

دكتر محمدرضا تركي

پروازم آرزوست...‏

روزها فكر من اين است و همه شب سخنم
كه چرا غافل از احوالِ دل خويشتنم؟

اي خوش آن روز كه پرواز كنم تا بر دوست
به هواي سر كويش پر و بالي بزنم

روزها فكر من اين است و همه شب سخنم
كه چرا غافل از احوال دل خويشتنم؟

از كجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟
به كجا مي روم آخر ننمايي وطنم

مانده ام سخت عجب كز چه سبب ساخت مرا
يا چه بوده است مراد وي از اين ساختنم

نه به خود آمدم اين جا كه به خود باز روم
آن كه آورد مرا باز برد در وطنم

مرغ باغ ملكوتم نيم از عالم خاك
چند روزي قفسي ساخته اند از بدنم

مولانا

پ.ن۱: كلا پرواز حس خوبي ئه و به شدت برايم دوست داشتني... قبلاً هم با همين تصوير، اينجا بهش اشاره كردم...

پ.ن۲: آهنگ شعر را با صداي حسام الدين سراج، از اينجا،
با صداي مقداد شاه حسيني كه تيتراژ سريال "روز حسرت" بوده، از اينجا،
و با صداي شهره معاونيان از آلبوم "شورا و مولانا" از اينجا بشنويد.

زمستان

اخوان ثالث

قدم زديم تو پاييز...زديم به سيم آخر

توي پاييز مجاور
وسطاي ماه آذر
شد قرارمون كه با هم
بزنيم به سيم آخر...

پ.ن: رونوشت به فاطيما و باقي دوستان آذري، براي آغاز آذر  :)
البته اين عكس رو دوست تر داشتم كه روش نقش داشت و اونجوري دوست نداشتم بيارم. اينم خوبه و دوست دارم، اما رنگش يه جوري زيادي سرخ ئه. اينم هست كه با وجودي كه به شعر مياد به نظرم، اما چندان به دلم ننشست.

ازدحام تنهايان...‏

من به آمار زمين مشكوكم
اگر اين شهر پر از آدم هاست
پس چرا اين همه دل ها تنهاست؟!

آخرین مطالب ارسالی

ادبيات جهان محو جمالت شده چون...

دستم نمي رسد كه در آغوش گيرمت

من ز جهان بريده ام!

بيا كه مرا با تو ماجرايي هست...

هاي باران!

شب كه اينقدر نبايد به درازا بكشد!

نگير از اين دل ديوانه، ابر و باران را

توئي آن شعر دل انگيز و بلند!

گاهي به نگاهي شده يك پنجره وا كن

چاي با تو مي چسبد فقط...