شعر

اين بوي غربت است كه مي ايد..

اين بوي غربت است

كه مي آيد
بوي برادران غريبم
شايد
بوي غريب پيرهني پاره
در باد

نه !
اين بوي زخم گرگ نبايد باشد
من بوي بي پناهي را
از دور مي شناسم :
بوي پلنگ زخمي را
در متن مه گرفته ي جنگل
بوي طنين شيهه ي اسبان را
در صخره هاي ساكت كوهستان
بوي كتان سوخته را
در مشام ماه
بوي پر كبود كبوتر را
در چاه

اين باد بي قراري
وقتي كه مي وزد
دلهاي سر نهاده ي ما
بوي بهانه هاي قديمي
مي گيرد
و زخمهاي كهنه ي ما باز
در انتظار حادثه اي تازه
خميازه مي كشند

انگار
بوي رفتن
مي آيد

قيصر امين پور

به مناسبت سالروز عروج قيصر امين پور

پ.ن: هشتم ابانماه ۱۳۸۶….يادم نميرود…وقتي مبهوت شنيدم كه او رفت! براي من و خيلي هاي ديگر عزيز بود…يادو خاطرش گرامي....

ادامهـ مطلبـ
| ۱ آذر ۱۳۹۴ | ۰۳:۲۱:۰۵ | مدير سايت
،

وقتي تو نيستي...

وقتي تو نيستي

شادي كلام نامفهومي‌ست

و «دوستت مي‌دارم» رازي‌ست
كه در ميان حنجره‌ام دق مي‌كند

و من چگونه بي ‌تو نگيرد دل‌م
اينجا كه ساعت و
آيينه و
هوا
به تو معتادند..

حسين منزوي

ادامهـ مطلبـ
| ۱ آذر ۱۳۹۴ | ۰۳:۲۱:۰۴ | مدير سايت
،

حقيقت را...

سراپا خيس
از عشق و باران
در پاسخ شان چه خواهي گفت؟
اگر بپرسند:
آستين ت را كدام يك تر كرده است؟!!!...عباس صفاري

پ.ن: موسيقي جديد بلاگ با حال و هواي اين روزها... بشنويد باران عشق از ناصر چشم آذر...

بعد نوشت : به دليل تكرار شعربا يكي ديگر از پستها شعر اين پست تغيير داده شد...

ادامهـ مطلبـ
| ۱ آذر ۱۳۹۴ | ۰۳:۲۱:۰۴ | مدير سايت
،

خسته ام ري را مي آيي همسفرم شوي؟؟

خسته ام ري را!
مي آيي همسفرم شوي؟؟
گفت و گوي ميان راه
بهتر از تماشاي باران است
توي راه از پوزش پروانه سخن ميگوييم
توي راه خواب هامان را براي بابونه هاي دره اي دور تعريف ميكنيم
باران هم كه بيايد
هي خيس از خنده هاي دور از آدمي مي خنديم
بعد هم به راهي ميرويم كه سهم ترانه و تبسم است
هيچ مشكلي پيش نمي آيد
كاري به كار ما ندارند، ري را!
نه كِرم شب تاب و نه كژدم زرد
وقتي دستمان به آسمان برسد
وقتي كه برآن بلندي بنفش بنشينيم
ديگر دست كسي هم به ما نخواهد رسيد
مينشينيم براي خودمان قصه ميگوييم
تا كبوتران كوهي ازدامنه ي روياها به لانه برگردندسيد علي صالحي