شعر

عين مثل عمو... عين مثل...‏

كسي
به سمت
عمو
با
عمود
مي آيد...

نادر حسيني

* نوشته بود: در لغتنامه ها عمو روي سر عمود است اما در كربلا...

* آخ از اين تكه و آن مصرعِ بالا... :((

* براي ظهر روز نهم و حضرت عباس عليه السلام...

بر كام ما آبي رسان

اي ساقي لب تشنه گان
بر كام ما آبي رسان
بر كام ما آبي رسان...

ما جمله محتاج تو اييم
ريزه خور خوان تو اييم...

* از مداحي هاي قديمي
* براي شنيدن
* شب نهم، شب سقاي كربلا
*

پدرت آمده در سينه تلاطم دارد...از لبت خواهش يك جرعه تبسم دارد

اي تجلي صفات همه ي برترها
چقدر سخت بود رفتن پيغمبرها

قد من خم شده تا خوش قد و بالا شده اي
چون كه عشق پدران نيست كم از مادرها

پسرم! مي روي اما پدري هم داري
نظري گاه بيانداز به پشت سرها

سر راهت پسرم تا در آن خيمه برو
شايد آرام بگيرند كمي خواهرها

بهتر اين است كه بالاي سر اسماعيل
همه باشند و نباشند فقط هاجرها

مادرت نيست اگر مادر سقا هم نيست
عمه ات هست به جاي همه ي مادرها

حال كه آب ندارند براي لب تو
بهتر اين است كه غارت شود انگشترها

زودتر از همه آماده شدي، يعني كه:
"آنچنان خسته نگشته است تن لشگرها

آنچنان كهنه نگشته است سم مركب‏ها
آنچنان كند نگشته است لب خنجرها"

چه كنم با تو و اين ريخت و پاشي كه شده؟!
چه كنم با تو و با بردن اين پيكرها؟!

آيه ات بخش شده آينه ات پخش شده
علي اكبر من شد علي اكبرها

گيرم از يك طرفي نيز بلندت كردم
بر زمين باز بماند طرف ديگرها

با عباي نبوي كار كمي راحت شد
ورنه سخت است تكان دادن پيغمبرها

* بشنويدش با صداي خود سيدحميدرضا برقعى...

غروب جمعه چه غمگين است...

اين جمعه هم رو به پايان است...





گفتيم محرم است و خواهي آمد...




*اللّهُمَ عَجِّل لوليكَ الفَرَج...
*خيلي از اين دوري پريشانم نمي آيي؟
*آقا جان دست دلم را بگير...

علي لاي لاي... علي لاي لاي...‏

مي‌رسد ناله آن مادر عاشورايي
زير لب زمزمه دارد: "پسرم لالايي

كمي آرام كه صحرا پُرِ گرگ است علي
و خداي من و تو نيز بزرگ است علي

مي‌روي زير عباي پدرت آهسته
كودك من به سلامت سفرت، آهسته

پسرم مي‌روي آرام و پر از واهمه‌ام
بيش تر دل نگرانِ پسر فاطمه‌ام

پسرم شادي اين قوم فراهم نشود
تاري از موي حسين بن علي كم نشود

تير حس كردي اگر سوي پدر مي‌آيد
كار از دست تو، از حلق تو برمي‌آيد

خطري بود اگر، چاره خودت پيدا كن
قد بكش حنجره‌ات را سپر بابا كن"

آه بانو! چه كسي حال تو را مي‌فهمد؟
اصغر از فرط عطش سوخت، خدا مي‌فهمد

سيدحميدرضا برقعي

* السلام علي الرضيع الصغير...

* شبِ هفتم، شبِ باب الحوائجِ شش ماهه، حضرت علي اصغر عليه السلام...

* بيتِ دل دادني:
                 طفل ِشش ماهه تبسم نكند، پس كه كند؟ ....  آنكه بر مرگ زند خنده، على اصغر توست‏...

* از تكه نوحه خواني:
                غم مخور اي كودك خاموش من...قتلگاه ت ميشود آغوش من...

* شعر را كامل گذاشتم چون خوب است... حرف خانوم رباب... كه چه قدر اين زن بزرگوار بوده...كه ميگن بعدتر و توي مدينه و در روز زير سقف نميرفته ميگفته بدن پسر رسول خدا زير آفتاب بوده اونجور...

* اين مداحي هم قديم تر شنيده بودم؛ خووب بود:
                پرستوي سپيدم! پر مزن مرو مادر... دل از تو نبريدم، دل مكن مرو مادر...

* همراهي تصوير و شعر از اينجاست، اما اين شعر هم خواندني بود.

آخرین مطالب ارسالی

ادبيات جهان محو جمالت شده چون...

دستم نمي رسد كه در آغوش گيرمت

من ز جهان بريده ام!

بيا كه مرا با تو ماجرايي هست...

هاي باران!

شب كه اينقدر نبايد به درازا بكشد!

نگير از اين دل ديوانه، ابر و باران را

توئي آن شعر دل انگيز و بلند!

گاهي به نگاهي شده يك پنجره وا كن

چاي با تو مي چسبد فقط...