شعر

منجي عالم ز حرا آمده

ستاره‌اي بدرخشيد و ماه مجلس شد
دل رميدۀ ما را؛ رفيق و مونس شد

نگار من كه به مكتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد...

شوق پرواز در دلت جاريست

موسي شدي كه معجزه اي دست و پا كني
راهي براي رد شدن قوم، وا كني

زنجير هاي زير گلويت مزاحم اند
فرصت نمي دهند خودت را دعا كني

در يك بدن به جاي همه درد مي كشي
مي خواستي تمام خودت را فدا كني

وقت اذان مغرب اين تازيانه هاست
وقتش رسيده است كه افطار وا كني

مثل علي عروج نمازت امان نداد
فكري به حال فاصله ي ساق پا كني

عيسي مسيح من به صليبت كشيده‌اند
اينگونه بهتر است خدا را صدا كني

حالا ميان قحطي تابوت هاي شهر
بايد به تخته هاي دري اكتفا كني

نگاهم با نگاه ت كرد برخورد

اظهار عشق را به زبان احتياج نيست
چندان كه شد نگه به نگه آشنا، بس است

صائب تبريزي
* قول داده بودم با تصاوير متفاوت تر و شايد فانتزي هم شعرهايي رو همراه كنم :)
+ اينجا با اين عكس اومده، خيلي هم خووبه. منتها من ديگه خواسته بودم فانتزي بذارم ش :)

امان از درد دوري

تو اونجا و من اينجا، امان از درد دوري
من ماندم و رؤياها، نه شوق و نه سُروري
امان از درد دوري
امان از درد دوري

دور از تو من ندارم، نه شور و نه غروري
آه اي خداي عالم! تا كي غم صبوري؟
امان از درد دوري
امان از درد دوري...
بابك رادمنش

* خوابگاهي كه بودم، يه بار يكي از بچه ها يه آهنگي آورد، گفت از حميرا. شنفتيم. همين بود. حس ش خاص بود و تو ذهن موند...
اگه معذوريتي نداريد، بگيريد و بشنويد.

اين را هم ببينيد.

به همين لبخند ساده؛ بشكن اين فاصله ها رو

در ميان من و تو
فاصله هاست
گاه ميانديشم
ميتواني تو
به لبخندي
اين فاصله را برداري...

حميد مصدق

* از اين شعر فوق العاده

* اين تكه از "ميلاد تهرانى" هم خوب بود و مينشست به تصوير:
مينويسم ديـدار/ تو اگر بى من و دل تنگ منى/ يك به يك فاصله ها را بردار...

آخرین مطالب ارسالی

ادبيات جهان محو جمالت شده چون...

دستم نمي رسد كه در آغوش گيرمت

من ز جهان بريده ام!

بيا كه مرا با تو ماجرايي هست...

هاي باران!

شب كه اينقدر نبايد به درازا بكشد!

نگير از اين دل ديوانه، ابر و باران را

توئي آن شعر دل انگيز و بلند!

گاهي به نگاهي شده يك پنجره وا كن

چاي با تو مي چسبد فقط...