شعر

سين سلام سفرۀ تحويل سال نو

سالي كه بي ظهور تو تحويل ميشود
خود جشن ماتم است كه تعجيل ميشود

امسال هم به سفرۀ خود كم گذاشتيم
سيني كه با سلامِ تو تحويل ميشود

شاعر؟!* اين هم خوب بود:
امسال را بدون تو آغاز مي كنيم....اي مهربان ما، پدر ما، بهار ما
قرآن و شمع و آينه و سبزه حاضر است....جاي تو خالي ست ولي در كنار ما...

* شاعر مصرع عنوان را نميشناسم، از اينجا يافتم.

* اولين پست امسالم، اين باشد... باشد كه سالي كه دو فاطميه در آن ميافتد، سال ظهور منتقم بانويمان، فاطمه زهرا سلام الله عليها باشد... سال فرج...

ادامهـ مطلبـ
| ۱ آذر ۱۳۹۴ | ۰۳:۱۱:۱۴ | مدير سايت
،

نشسته

كسي كه نشسته است هميشه خسته نيست

شايد جايي براي رفتن نداشته باشد

كسي كه نشسته است

شايد خسته باشد

شايد همه جا را گشته باشد و خسته باشد

عليرضا روشن

ادامهـ مطلبـ
| ۱ آذر ۱۳۹۴ | ۰۳:۱۱:۱۴ | مدير سايت
،

باز كن پنجره را! در بگشا! كه بهاران آمد!

در من اينك كوهي ،
سر برافراشته از ايمان است

من به هنگامي شكوفايي گل ها در دشت ،
باز مي گردم
و صدا مي زنم :
آي!
باز كن پنجره را،
               باز كن پنجره را
                                در بگشا !
                                           كه بهاران آمد!

كه شكفته گل سرخ
به گلستان آمد!
                     باز كن پنجره را !

كه پرستو پـَر مي شويد در چشمه ي نور،
كه قناري مي خواند،
مي خواند آواز ِ سرو
كه : بهاران آمد
                  كه شكفته گل ِ سرخ
                                          به گلستان آمد!

سبز برگان ِ درختان ِ همه دنيا را،
نشمرديم هنوز

من صدا مي زنم :
باز كن پنجره را،باز آمده ام
             من پس از رفتن ها،رفتن ها؛
                                با چه شور و چه شتاب
                   در دلم شوق تو ، اكنون به نياز آمده ام
داستان ها دارم،
                    از دياران كه سفر كردم و رفتم بي تو،
از دياران كه گذر كردم و رفتم بي تو ،
بي تو مي رفتم ، مي رفتم ، تنها ، تنها
و صبوريِّ مرا
كوه تحسين مي كرد
من اگر سوي تو بر مي گردم
دست من خالي نيست
كاروان هاي محبت با خويش
ارمغان آوردم
من به هنگام شكوفايي گل ها در دشت
باز بر خواهم گشت
تو به من مي خندي
من صدا مي زنم :
آي!
باز كن پنجره را!
پنجره را مي بندي ...

حميد مصدق

ادامهـ مطلبـ
| ۱ آذر ۱۳۹۴ | ۰۳:۱۱:۱۳ | مدير سايت
،

هفت سين عشق

بچه ها تحويل سال, يادش بخير شلمچه
چييده بوديم تو سفره, سربند و يك سرنيزه

بچه ها خيلي گشتن, تو جبهه سيب نداشتيم
بجاي سيب تو سفره, كمپوتشو گذاشتيم

تو اون سفره گذاشتيم, يه كاسه سكه و سنگ
سمبه به جاي سنجد, يه سفره رنگارنگ

اما يه سين كم اومد, همه تو فكري رفتيم
مصمم و با خنده, همه يك صدا گقتيم

به جاي هفتيمن سين, تو سفره سر ميزاريم
سر كمه هر چي داريم, پاي وطن مي زاريم

(ناشناس)

پ.ن: عيد نوروز باستاني را به همه شما عزيزان...دوستان همراه..خوانندگان خاموش ونويسندگان پر ذوق و شور اين بلاگ تبريك ميگم..آرزوي سالي پربركت و سرشار از موفقيتهاي معنوي ، مادي و علمي براي همه عزيزان دارم...
ياد همه عزيزاني كه سال ها پيش با ما بودند و حالا نيستند..ياد همه بزرگواراني كه با جان خودشان ارامش و اسايش را برايمان ارمغان آوردند ...ياد همه ...گرامي باد....