شعر

من دلم تنگ است

من دلم براي آن شب قشنگ
من دلم براي جاده اي كه عاشقانه بود
آن سياهي و 
سكوت
چشمك ستاره هاي دور
من دلم براي "او" گرفته است

«محمدرضا عبدالملكيان»

سردمه و نه شالي هست، نه...‏

من سردم است
و تمام رنگ هاي گرم دنيا را
زنان ديگري
شال گردن بافته اند...‏‏

چه سود...

گشودم دفتر و رفت از سرم هوش
چنان چون باده نوشي از پي نوش

سرود نانوشته گرچه زيباست
چه سود ار نامه ام كردي فراموش

زبانِ بسته خاموش است و كوتاه
چه گويم ناله ام نايد فراگوش

شرار قهر تو سوزد دل و جان
چو شمع خلوتم گشته است خاموش

سبحان معظمي

دود ِ پراكنده منم *

جمع نميشود دِگر ، 

آن‌چه تو 

م 

     ي   

                   پ          

       ر                  

ا 

         ك       

ن          

   ي ....

از من بگذر...

آخرین مطالب ارسالی

ادبيات جهان محو جمالت شده چون...

دستم نمي رسد كه در آغوش گيرمت

من ز جهان بريده ام!

بيا كه مرا با تو ماجرايي هست...

هاي باران!

شب كه اينقدر نبايد به درازا بكشد!

نگير از اين دل ديوانه، ابر و باران را

توئي آن شعر دل انگيز و بلند!

گاهي به نگاهي شده يك پنجره وا كن

چاي با تو مي چسبد فقط...