شعر

چتر ت را بگشا...‏

گاهي بايد چتر گشود
تا از هجوم كلمات وحشي و بيگانه
از قضاوت ها، تهمت ها، كنايه ها و ...‏
در امان ماند.

بگذار بگويند
محافظه كار... اهل مراعات... يا چه و چه
از بارش بي امان و تندِ باران هاي اسيدي كه بهتر است...‏

* در لينك زن

دو هم‏دمِ هميشگي...‏

پيش از خواب
مي‌چرخم به سمتش
حرفي نمي‌زنيم
به هم نگاه مي‌كنيم
من و
ديوار رو به ‌رو...

ساره دستاران

عكس هاي متناسب تر هم بود، اما مناسب فضا نبود. اما اين را ببينيد.

تنها در كافه...‏

تو نيستي و خيابان بدون تو سرد است 
و كافه ها كه ندارند ميز يك نفره...

تو تكرار ميشوي....

عبور از تاريكي ....

در مرز ِ پايانِ شعله و آغاز ِ تاريكي

من نشسته‌ام
چشمم به نور ِ تو
بر گُرده‌ام،
تاريكي سنگيني مي‌كند.


* ليلا گفت: يخرجهم من الظلمات

عليرضا روشن 

آخرین مطالب ارسالی

ادبيات جهان محو جمالت شده چون...

دستم نمي رسد كه در آغوش گيرمت

من ز جهان بريده ام!

بيا كه مرا با تو ماجرايي هست...

هاي باران!

شب كه اينقدر نبايد به درازا بكشد!

نگير از اين دل ديوانه، ابر و باران را

توئي آن شعر دل انگيز و بلند!

گاهي به نگاهي شده يك پنجره وا كن

چاي با تو مي چسبد فقط...