شعر

پرسش...

***

از قابيل و هابيل تا كنون ..

احساسها به دست منطقها

ويا

منطقها به دست احساسها !

كدامين به دست كدامين..

قرباني شده اند؟؟

***

م.ب فروردين ۹۰
دلنوشته ها....

اردي نوشت!

خشكم ...كويرم...
دراين هواي ارديبهشت حتي ..
كه هر دانه اي خيال سبز شدن  دررويا مي پروراند....

دنگ .... دنگ

لحظه ها مي گذرد
آنچه بگذشت نمي آيد باز
قصه اي هست كه هرگز ديگر
نتواند شد آغاز
مثل اين است كه يك پرسش بي پاسخ
بر لب سرد زمان ماسيده است
تند بر مي خيزم
تا به ديوار همين لحظه كه در آن همه چيز
رنگ لذت دارد آويزم
آنچه مي ماند از اين جهد به جاي
خنده ي لحظه ي پنهان شده از چشمانم
و آنچه بر پيكر او مي ماند
نقش انگشتانم
دنگ...
فرصتي از كف رفت
قصه اي گشت تمام
لحظه بايد پي لحظه گذرد
تا كه جان گيرد در فكر دوام
اين دوامي كه درون رگ من ريخته زهر
وارهانيده از انديشه من رشته حال
وز رهي دور و دراز
داده پيوندم با فكر زوال
پرده اي مي گذرد
پرده اي مي آيد
مي رود نقش پي نقش دگر
رنگ مي لغزد بر رنگ
ساعت گيج زمان در شب عمر
مي زند پي در پي زنگ
دنگ ... دنگ
دنگ...

سهراب سپهري

اين قرارمان نبود!‏

ياس ها؛ پر پر
دل ها؛ بي قرار
اين بود قرارِ ما؟!

ياس

ياس بوي مهرباني مي دهد   
عطر دوران جواني مي دهد 

ياس ها يادآور پروانه اند
ياس ها پيغمبران خانه اند 

ياس ما را رو به پاكي مي برد
رو به عشقي اشتراكي مي برد 

ياس در هر جا نويد آشتي ست
ياس دامان سپيد آشتي ست 

در شبان ما كه شد خورشيد؟ ياس!‏
بر لبان ما كه مي خنديد؟ ياس!‏

ياس مثل عطر پاك نيت است
ياس استنشاق معصوميت است 

ياس را آئينه ها رو كرده اند
ياس را پيغمبران بو كرده اند...

شاعر؟

*يادش به خير، راهنمايي كه بودم، وقتي يه بيت اين شعر رو تو مشاعره با عمو خوندم، بغلم كرد و يه هزاري بهم داد به عنوان جايزه.

آخرین مطالب ارسالی

ادبيات جهان محو جمالت شده چون...

دستم نمي رسد كه در آغوش گيرمت

من ز جهان بريده ام!

بيا كه مرا با تو ماجرايي هست...

هاي باران!

شب كه اينقدر نبايد به درازا بكشد!

نگير از اين دل ديوانه، ابر و باران را

توئي آن شعر دل انگيز و بلند!

گاهي به نگاهي شده يك پنجره وا كن

چاي با تو مي چسبد فقط...