شعر

آه، عاقبت مُرد؟!‏

راحت بخواب اي شهر! آن ديوانه مرده ست در پيله ابريشمش پروانه، مرده ست

در تنگ، ديگر شور دريا غوطه‌ور نيست
آن ماهي دلتنگ، خوشبختانه مرده‌ست

يك عمر زير پا لگد كردند او را
اكنون كه مي‌گيرند روي شانه، مرده ست

گنجشك‌ها! از شانه‌هايم بر نخيزيد
روزي درختي زير اين ويرانه، مرده ست

ديگر نخواهد شد كسي مهمان آتش
آن شمع را خاموش كن! پروانه مرده ست

فاضل نظري
در صفحه اصلى با تصوير ديگر

بي گمان امّ البنين با عشق نسبت داشته

بي گمان امّ البنين با عشق نسبت داشته
چون كه در نزد علي بسيار حرمت داشته

التفاتي كرده مولامان و با اين التفات
بر سر آن مهربان بسيار منّت داشته

بي جهت ننشسته مهرش بر دل و جان علي
فاطمه با فاطمه، قطعاً شباهت داشته

نام اين بانو كنار نام زهرا مي برند
بس كه اين بانو به آن بانو ارادت داشته

صاحب اين روح زهرايي شدن آسان نبود
سال ها روي لبش كوثر تلاوت داشته

مهرباني بين كه او با بچه هاي فاطمه
بيشتر از بچه هاي خود محبّت داشته

تا كه بغض بچه ها با نام مادر نشكند
از همين همنام بودن هم خجالت داشته

رنگ نخلستان گرفته چشم هاي عاشقش
بس كه با غم هاي مولايش رفاقت داشته

 مادر عبّاس شد تا علقمه باور كند
خون او در اصل عاشورا شراكت داشته

از مزار خاكي اش هم مي توان فهميد كه
هر كسي شد فاطمه سهمي ز غربت داشته....



يا اباالفضلي بگو كز خانه ي امّ البنين
دست خالي بر نگشته هر كه حاجت داشته
ميلاد حسني
السلام عليكِ يا ام البنين سلام الله عليها....
اين پست را آوردم، براي آن بانوي بزرگواري كه زبانم از وصف بزرگواري اش عاجز است... كاش ذره اي از بزرگواري شان را داشتم...
سيزدهم جمادي الثاني سالروز وفات آن بانوي بزرگوار بود...

اين شعر هم بخوانيد حتما، فوق العاده ست.

از بال من مپرس كه بشكسته بال را/ درديست گران، به رشتۀ تحرير نامده...‏

اينجا
همه
هر لحظه مي‏پرسند:
-                         حالت چطور است؟
اما
كسي
يك بار
از من نپرسيد:
-                 بالت . . .

* ياد ماجراي گنجشك اينجا هم ميافتم.

* اين شعر قيصر را دوست دارم، به انضمام آن شعرش كه ميگويد:
گفت احوالت چطور است؟/ گفت مثل حال گُل... حالِ گل در دستِ چنگيزِ مغول...

* دوم ارديبهشت سالروز تولد قيصر بود، روح ش شاد...

روحم هنوز به خانه برنگشته...

براي قدم زدن با تو
هر از گاهي
از خودم
بيرون مي زنم،
روحم هنوز
به خانه بر نگشته!

كامران رسول زاده

رنگ...

اي كاش
«تو»
باران بودي،
گاه و بي گاه
به من
سر مي زدي،

مي آمدي
و به دنيايم
رنــگ ديگر مي زدي!

شاعرش را نمي دانم

آخرین مطالب ارسالی

ادبيات جهان محو جمالت شده چون...

دستم نمي رسد كه در آغوش گيرمت

من ز جهان بريده ام!

بيا كه مرا با تو ماجرايي هست...

هاي باران!

شب كه اينقدر نبايد به درازا بكشد!

نگير از اين دل ديوانه، ابر و باران را

توئي آن شعر دل انگيز و بلند!

گاهي به نگاهي شده يك پنجره وا كن

چاي با تو مي چسبد فقط...