من مانده ام تنها؛ ميان سيل غم ها...
من ماندهام مهجور از او
بيچاره و رنجور از او
گويي كه نيشي دور از او
در استخوانم ميرود...
* خواب بودم يا بين خواب و بيداري، نميدانم، فقط مدام اين بيت از ذهنم ميگذشت، اين تصوير ميآمد و اين عنوان...
* عنوان براي شعر گل پونه ها كه ايرج بسطامي، خوانده.
* كامل بيت سعدي، اينجا.